Bē tê

‘Ū bē tê--bò͘ !’ 1 ê siàu-liân gín-á jı̍p-khı̀ 1 keng kám-á-tiàm . ‘Gún chia bô bē-tê, lí chhoē m̄-tio̍h só͘-chāi--a .’ ‘Ah lín ê peng-siuⁿ lāi-té bêng-bêng ū bē-tê, ná ē kóng bô ?’ siàu-liân--ê sió-khoá siūⁿ-khı̀ . ‘Ah tō kā lí kóng gún chia bô leh bē-tê tiō-sı̄ bô leh bē-tê, kā lí phiàn beh chhòng-siáⁿ ?’ Siàu-liân--ê kui-khı̀ ùi peng-siuⁿ lāi koāⁿ 1 koàn : ‘Thâu-ke ! Ah m̄ che siáⁿ ?’ ‘Be̍h-á-tê m̄ kóng be̍h-á-tê, kóng siáⁿ-mı̍h bē-tê, kóng kah chit-mái ê siàu-liân-lâng ,sı̍t-chāi sı̄ put-tap-put-chhit .’