Choan-gia̍p hâng-oē Hiâm-gı̂-hoān

 Ū chı̍t-ê lâng hông lia̍h-chún sı̄ hiâm-gı̂-hoān sa khı̀ kéng-chhat-kio̍k,hêng-sū-cho͘--ê ūi beh ài i ê kháu-keng it-tı̍t kā i hêng, kā i phah, hit-ê lâng kan-taⁿ hoah “oan-óng”. Hêng-sū mn̄g: 
 “Nā bô án-choáⁿ, kéng-chhat ná ē kóng lí hêng-tōng khó-gı̂,kā lí lia̍h--tńg-lâi?”
 “Goá ná-ē chai,goá tı̄ kong-hn̂g hia iā bô án-choáⁿ, tō hō͘ kéng-chhat lia̍h--lâi a.” Hit-ê lâng kóng-oē í-keng bô siáⁿ khùi-si-á.
 Hêng-sū choán mn̄g lia̍h--i ê kéng-chhat, sı̄ án-choáⁿ ná-ē lia̍h i tńg--lâi.
 Kéng-chhat kóng: “Kong-hn̂g sı̄ goá ê koán-khu,goá khı̀ sûn-lô ê sı̂, i khoàⁿ-tio̍h goá tō cháu,tek-khak sı̄ pháiⁿ-lâng.”
 “Oan-óng lah, tāi-jı̂n!” Hit-ê lâng kóng: “Goá pún-té tō leh cháu--ê, m̄-sı̄ ū khoàⁿ-tio̍h lí chiah leh cháu.” “Nā án-ni,goá khui-chhèng kā lí kéng-kò,kiò lí bē-sái cháu,lí ná-ē soah cháu jú hiông?” Kéng-chhat koh mn̄g.
 “Bô hoat-tō͘--la, che sı̄ goá ê koàn-sı̀.” Hit-ê hiâm-gı̂-hoān koh pó͘-chhiong kóng: “Goá sı̄ chı̍t-pah bí cháu-pio ê soán-chhiú, thiaⁿ tio̍h chhèng-siaⁿ, goá tō-ē piàⁿ chı̄n-pōng kín.”

(Tâi-bûn Bóng-pò tē 27 kı̂, 1998 nı̂ 12 goe̍h)