Hó-gia̍h ê Sàn-hiong Lâng

Chı̍t ê sàn-hiong lâng, sàn kàu kúi kiōng-beh lia̍h--khı̀. M̄-kú, i lóng bô sêng-jı̄n i sàn. Ū chı̍t pái, i tú-tio̍h chı̍t ê chiàⁿ-káng ê hó-gia̍h lâng teh tián kóng ū joā chē chhân, joā chē hn̂g, koh joā chē soaⁿ. Sàn-hiong lâng chin put-ho̍k, kā thuh-chhàu: “Lí hia--ê ná ū siáⁿ hi-hán? Lí kiám chai goá ê chhân-hn̂g ū joā chē? Kā lí kóng, chheⁿ-mê--ê khoàⁿ--tio̍h-ê kap sí-chiáu poe bē koè--ê lóng-sı̄ goá ê !”