「 」Tâi-gí hoat-im < > Hoâ-gí hoat-im
Siù-eng sı̄ Hō͘-lí-hē ê ha̍k-seng, I ê Tâi-gí kóng liáu m̄-sı̄ chiok liàn-tńg--ê. ū chı̍t-pái, I khı̀ pēⁿ-ı̄ⁿ sı̍t-sı̍p.
Siù-eng hông phài-khı̀ chiàu-kò͘ chı̍t-ê lāu-a-má, I kan-na ē-hiáu kóng Tâi-gí niā-niā.
“A-má! Goá sı̄ Hō͘-lí-sí (＜hú-lı̂-sí>) ê ha̍k-seng, goá ê lāu-su kiò goá lâi hō͘ lí ióng-khı̀ (＜iâng-chhih>), hō͘ lí sí-sí (＜sı̂-í-sı̂>)--leh!”
Lāu a-má thiaⁿ liáu, kiaⁿ kah phı̍h-phı̍h-chhoah, it-tı̍t iô-thâu ai-kiû kóng: “ Mài--ah, mài--ah!”
Siù-eng khoàⁿ I hiah khut-kiông, ＜iâng chhi cháu> to ngē ka tàu tı̄ chhùi--lih: “Siáⁿ-mih <mài-iâ! Tó͘-iâ!>, koáⁿ-kín sí (<si>)! Kín sí! Sí-sí--leh khah sóng!”
