Niá-thâu

Seng-oa̍h tı̄ peng-thian soat-tē ê A-lah-su-ka lâng, sı̄ ēng káu lâi thoa chhia. Tı̄ múi chı̍t-tūi káu-tiong, ū chı̍t chiah niá-thâu ê káu, kı̂-û ê káu to toè tı̄ i ê āu-bı̄n, chóng-sı̄ choân-thé to su-iàu kap hit chiah niá-thâu ê káu saⁿ-kap chhut-la̍t. Ū chı̍t-jı̍t, chú-lâng koat-tēng tùi pa̍t ê káu tiong hùn-liān chı̍t chiah niá-thâu ê káu, ū-hông bān-it chit chiah niá-thâu ê káu phoà-pı̄ⁿ á-sı̄ lāu sí. Só͘-í i chiū chiong goân-lâi hit chiah niá-tūi ê káu hē tı̄ tē 2 ūi, hō͘ lēng-goā chı̍t chiah tı̄ i ê thâu-chêng. Chit sı̂ goân-lâi hit chiah léng-tūi ê káu lı̍p-khek ku lo̍h-khı̀ m̄ tín-tāng, sui-jiân hō͘ chú-lâng phah iā bô iàu-kín. Choè-āu chú-lâng chiong i thoa kàu lō͘-piⁿ kù-chāi i, choan-sim hùn-liān hit chiah niá-tūi ê káu. Kiat-kó hit chiah goân-lâi m̄ khéng khut tı̄ tē-jı̄ ūi ê káu, soà m̄-chia̍h, oa̍h-oa̍h gō sí. Lâng m̄-thang án-ni, tio̍h o̍h Iâ-so͘ goān-ı̀ ho̍k-sāi pa̍t-lâng. (“Kı̂-biāu ê Iâ-so͘”, Ia̍h 89-90 )