Sin-nı̂ sı̄ chı̍t pún seng-oa̍h chheh ê thâu chı̍t chiuⁿ ê khai-sí, sı̄ chı̍t keng sin-chhù ê toā-mn̂g, sı̄ chı̍t chhut sin ê hı̀-ke̍k ê khai-bō͘.
Sin-nı̂ sı̄ chhiau-chhē sin ê keng-giām, chhiok-chı̀n jı̂n-keh ê hoat-tián, koh beh tit-tio̍h hong-sēng ê seng-oa̍h ê hó ki-hoē.
Sin-nı̂ sı̄ hō͘ lán iáu boē ēng ê châi-tiāu hoat-hui, ia̍h khai-thok só͘ ún-chông ê tı̀-hūi.
Sin-nı̂ sı̄ siā-hoē kap seng-oa̍h ê sin ǹg-bāng, sı̄ chō-hoà ê Chú tùi jı̂n-lūi ê sin khè-sı̄, ia̍h sı̄ toā chū-jiân ǹg sè-kan lâng teh hián-hiān ê sin ı̄ⁿ-siōng.
Sin-nı̂ sı̄ Siōng-tè hián-bêng thiàⁿ-thàng, siúⁿ-sù jı̂n-lūi un-hūi, ài lâng tı̄ seng-oa̍h tiong oē hián-chhut I ê hêng-siōng, hō͘ I ê chí-ı̀ phiàn-thoân tı̄ toē-bı̄n chiūⁿ.
Sin-nı̂ sı̄ Siōng-tè beh kàng-lo̍h thian-siōng ê chiok-hok, hō͘ lán ké-sêng bô iu-ut ê hēng-hok.
Sin-nı̂ sı̄ hō͘ lán ū hó ê ki-hoē, khı̀ chhē-kiû hit ê boē bat thiaⁿ kè, boē bat khoàⁿ-kı̀ⁿ iáu-kú sı̍t-chāi tı̄-teh ê pó-poè.
Sin-nı̂ sı̄ choân-lêng ê Siōng-tè teh kiò sè-kan lâng “Lâi lim sı̀ⁿ-miā ê oa̍h-choâⁿ, lâi sêng-chiap éng-oán ê ông-kok.” ê un-jiû thiàⁿ-thàng ê siaⁿ.
(Lú-soan Goe̍h-khan Tē 16 kı̂, 1961 nı̂ 4 goe̍h)
